طراحی صنعتی در دهه 1990 رایج شد زیرا بسیاری از مراکز شهری آمریکای شمالی با تبدیل امکانات و انبارهای تولیدی قدیمی به کاندوم و ساختمانهای مسکونی چند واحدی ، از نوسازی استفاده کردند. به جای پوشاندن یا از بین بردن تمام بقایای فضای مانند دیوارهای آجری ، لوله های در معرض و سیم های برقی و قرار دادن دیوارهای داخلی ، توسعه دهندگان واحدهای بزرگ و باز را برای حفظ کفپوش ها ، دیوارها و ایجاد قسمت های قدیمی و نگهداری قسمت های زیادی از لوله ها و سیم کشی و تیرها ایجاد کردند. در معرض آنچه که به عنوان دکوراسیون منازل صنعتی شناخته می شود ، قرار می گیرد.
عناصر اصلی طراحی داخلی صنعتی عبارتند از:
نگاه خام و ناتمام ،
ترکیبی از خاکستری ها ، نوتال ها و رنگ های روستایی ،
اشیاء سودمند ،
بخش بزرگ ،
لامپ های عتیقه یا نور با مواد فلزی ،
استفاده از قطعات کارخانه و آزمایشگاهی پرنعمت و قدیمی ،
سطوح چوب و فلز ، و
کفپوش بتونی.
طراحان داخلی صنعتگر همه چیز را در مورد مواد در معرض و مواد اولیه می دانند. همانطور که از نام این کتاب پیداست ، اکثر الهام بخش آنها از چیزهایی مانند یک انبار شهری یا شاید یک انبار صنعتی گرفته شده است.
برخی از عناصر اصلی آنها شامل وسایل فلزی آویز ، سقف های بلند ، قطعات مبلمان پراکنده و تخته های کف پشتی است. این نوع طراحی عمدتاً در مورد داشتن ظاهری سرد و دلگیر است. با این حال ، بسیاری از طراحان ممکن است از چراغ بیانیه یا قطعات هنری و عکاسی انتزاعی برای افزودن رنگ و ظرافت رنگ استفاده کنند.
فضای داخلی صنعتی غالباً به عنوان "واقعاً روستایی و بالغ" توصیف می شود ، زیرا این امر به استفاده لیبرال از عناصر چوبی و فولاد در معرض رشد منجر می شود.
آیا هنوز نوع مورد علاقه خود را از طراحی های داخلی انتخاب کرده اید؟ حتی می توانید عناصر و ویژگی های طرح های مختلف را با هم مخلوط کرده و جلوه ای کاملاً جدید به خانه خود بدهید.